Kilo sorunu yaşayan bireylerin birinci odak noktası zayıflamak. Ne biçimde, ne şartta olursa olsun, sağlıklı yada sıhhatsiz, kalıcı yada süreksiz, bir biçimde sağlanmış kilo kaybı. Halbuki muhafaza süreci kilo verme sürecinden çok daha komplikedir.
Vücut pek çok şeyi değiştirerek kilo müdafaa sürecini zorlaştırır. Gelin Bu süreçlere göz atalım;
1) Zayıflama süreciyle yağ hücrelerinin sayısını değiştiremeyiz lakin boyut olarak küçültmüş oluruz. Fakat bu küçük yağ hücreleri bir evvelkilerden daha fazla yağ depolama kapasitesine sahiptir.
2) Yağ hücrelerinden tokluk sağlayan hormonlar(leptin)salgılanır. Boyutu küçülen yağ hücrelerinden salınan hormon ölçüsü da azalır. Buda zayıfladıkça iştahın artması demektir.
3) Diyette yapılan güç kısıtlaması birtakım hormonların(nöropeptid-Y) seviyesini artırır. Bu durum karbonhidrat içeren besinlere daha düşkün olmak demektir. Yani zayıfladıkça canınız daha çok tatlı, pasta, börek çikolata isteyecektir buna hazırlıklı olun.
4) Diyet sonrası bedende açlığı artıran hormonlar (ghrelin) artarken, tokluk sağlayan hormonlar (kolesistokinin, peptitYY) azalır. Tartıda gördüğünüz her eksilme size bir ölçü iştah ve yağ kazanma potansiyeli olarak dönüyor yani.
5) Yük kaybı sırasında kaybedilen kas dokusu sebebiyle metabolizma suratı yavaşlar. Bu yüzden en hoşu idman takviyesiyle kilo verip kas dokusunu korumak. Yapılan yanlış diyetlerin size kas kaybettirdiğini ve güzelce kısır döngüye girildiğini de anlamış bulunuyoruz .
6) Zayıflama sonrasında bedende daha çok kortizol salgılanır bu iştahın artması ve yağ depolanmasının artması demektir
7) Birtakım hormonların seviyesinin artması (epinefrin ve norepinefrin) kalp atım suratını, metabolik suratı azaltırken, yağ depolanması ve yük kazanımını da artırır.
Yani 10 kilo verdik ve iş bitti değil. Asıl macera artık başlıyor. Lütfen daima kilo alıp vermeye bir dur deyin ve 3 kilo bile verseniz bunu muhafazaya çalışın.