Bu seferki yazımı bir diyetisyen olarak değil, babasını yanlış beslenme yüzünden çok küçük yaşta kaybetmiş bir çocuk olarak yazıyorum.
Babam et yüklü beslenen, fazla yağlı yemekler seven bir adamdı. Annem konutta zerzevat pişirince ‘’ bu ne bu türlü ot mu yiyeceğiz ?’’ diye reaksiyon verirdi. Ve o zeytinyağlı yemeğin bile üzerine tabağına alınca ekstra zeytinyağı eklerdi. Meskende annem onun sıhhatine düzgün gelecek yemekleri yapıyor diye dışarıda yağlı yemekler yemeye devam ediyormuş. Biz bunu etraf esnaftan babam öldükten sonra duyduk maalesef. Düşündüğünüzün tersine babam kilolu birisi değildi. Yıllarca ipek boyacılığı yapmasından kaynaklanan sağlam bir kas yapısı vardı. Emekli olduktan sonra hareket azalmasından ötürü biraz, nitekim çok az göbek yapmıştı. Şu an bana gelen birden fazla danışanımdan çok çok daha zayıftı lakin damarlarda tıkanıklık vardı işte. Ömrü yetseydi bu üslup beslenmeye devam ettiği için sanırım daha fazla kilo alırdı. Ancak maalesef bazen hayatımız, daha makûs duruma gelebileceğimiz kadar bile sürmez.
Babama damar tıkanıklığı teşhisi konulduktan ( çok net hatırlamasam da ) 2 – 3 yıl sonra, gözümüzün önünde bir akşam yemeği sonrası kalp krizi geçirip hayata veda etti. Pekala onunla birlikte ben nelere veda ettim?
Babam vefat ettiği vakit ben yalnızca 12 yaşındaydım. Babamla çok yeterli anlaşırdım, çok eğlenirdik. Çok hoş bir baba-kız münasebetimiz vardı. Ve bir anda o gitti… yaşadığım acıyı, kızgınlığı, üzüntüyü anlatamam.
Yıllar sonra diyetisyen olduktan sonra, kendimi birilerinin babalarını, annelerini, ablalarını, ağabeylerini, çocuklarını…. Sevdiklerinden erken yaşta ayrılmasınlar diye, sıhhatlerine kavuşturmayı gaye edindim. Zira geride kalan olmak çok güç, çok berbat. Ve sıhhatiniz olmazsa, ne kilonuzun ülkü olması, ne işinizin çok uygun olması, ne yararınızın çok yüksek olması, ne de konutunuzun çok lüks olmasının bir manası olmuyor. Lakin birçok insan bu saydıklarımı elde etmek uğruna sıhhatini hiçe sayıyor. Bir düşünün içinizden kaç kişi kilo vereyim de nasıl olursa olsun deyip sıhhatsiz diyetler, vefat oruçları, zayıflama çayları, zayıflama ilaçları, garip karışımlar, zayıflama ameliyatları vs üzere usuller deneyip sıhhatini kaybetti. Hatta daha ileri gidip ölenler oldu. İçinizden kaç kişi işini ilerletmek için vaktinin birçoklarını çalışmaya vererek, zamansızlıktan ötürü sıhhatini hiçe sayarak kendini sıhhatsiz beslenmenin kucağına attı. Bu yazı bu bahislere dikkat etmeyen herkesi ilgilendiriyor. Acı ancak gerçekleri size göstermek için bunları yazıyorum. Zira ben sıhhatsiz beslenip beni çocukken yalnız bırakan bir babanın şanssız çocuğuyum. Bu durumun acısını yaşayan biriyim. İnanın tanım edilmesi imkansız bir acı bu ve hiçbir vakit küllenmiyor.
Babam benim orta okul mezuniyetimde yoktu, lise mezuniyetimde de yoktu, üniversite mezuniyetimde de yoktu, kız isteme merasimimde de yoktu, nişanımda, kınamda ve düğünümde de yoktu. Onsuz 25 yıl geçirdim. 25 yılbaşını, 50 bayramı, 25 tatili babasız geçirdim. Hayatımdaki en keyifli anlarımda içimde bir yerlerde daima bir hüzün var. Daima eksiğim, daima yarımım ve hiçbir vakit da tamamlanmayacağım.
Bu sabah, babamı kaybetmemin üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına karşın, hayalimde babamı gördüm. Artık eskisi kadar sık göremediğim için çok sevindim ve ona o kadar hoş sarıldım ki. Fakat maalesef içimdeki acı ağır bastı ve ağlayarak uyandım. Sarılmam yarım kaldığı için daha çok ağladım, özlediğim için daha çok ağladım. Onun yokluğunun verdiği acı, özlemenin verdiği acı asla azalmayacak bunu anladım. Ve ona bir defa daha kızdım. Ne için erkenden çekip gitmişti? Neden kendine dikkat etmemişti ?
Bugün ofisime gelen danışanlarımla konuşurken tek düşündüğüm sıhhatlerini geri kazanmalarını sağlamak. Zira her şeyden evvel sağlıklı olmalısınız. Benim babam kilolu değildi , yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı olmuştu. Babam, yanlış beslenmesinin ona kilo aldıracağı vakitleri görebilecek kadar bile yaşayamadı.
Çoğu kişi yanlış beslenmesi kilo sıkıntısını doğurmadığı sürece durumun yanlış olduğunun farkında olmuyor. Zayıfsanız istediğinizi yiyebilirmişsiniz üzere düşünülüyor. Bu fikir muhakkak yanlış.
Yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı, yüksek tansiyon, diyabet, kalp hastalıkları, karaciğer yağlanması, kanser, böbrek yetmezliği, gut üzere pek çok kronik hastalığa yakalanabilirsiniz. Obezite bunlardan yalnızca biri.
Obezite sizi fizikî olarak rahatsız ettiği için kilolu şahısların diyetisyene başvurma ve beslenme biçimlerini değiştirme yüzdesi, kilosuz şahıslara nazaran çok daha fazladır. Obezite görsel olarak kendini belirli eder halbuki ki yanlış beslenme kaynaklı yıpranma ve oluşturduğu hastalıklar daha sinsidir, aşikâr bir doza gelene kadar kendini aşikâr etmez. Lakin ordadır işte. Hangi bedenin bu bahiste daha güçlü, hangisinin dayanıksız olduğunu bilemezsiniz. Yani sizin bedeniniz yanlış beslenmenin oluşturduğu deformasyonlara 5 sene mi dayanır, 25 sene mi dayanır bilemezsiniz. Adeta içinizde bir saatli bombayla yaşamak üzere bir şey.
Ve sonuçta geriye ne kalır biliyor musunuz ? siz gittikten sonra arkanızdan acınızla ve özleminizle baş etmek zorunda kalan sevdikleriniz kalır.
Sağlıksız beslenirken lütfen soruna bir de sizi sevenlerin tarafından bakmaya çalışın. Hakikaten o yediğiniz besin, sevdiklerinizi bir ömür uzunluğu üzmeye bedel mi?
