Düzenli fizikî aktivitenin ülkü beden yükünün korunması, dayanıklılık, güç ve esnekliğin artmasındaki rolünün yanısıra kronik hastalıklara yakalanma riskini de azalttığı bilinmektedir. Fizikî aktivitenin faydaları gün geçtikçe artan sıhhat maliyetleri açısından da tasarruf sağlar. Fakat hastalık riskinin azaltılabilmesi ve sıhhatin korunabilmesi ismine günümüzde gerek yetişkinlerin gerekse çocukların yeteri kadar fizikî aktivite yapmadıkları kronik hastalıklara yakalanma sıklığının artması ile açıkça ortaya konmuştur. Bilinmelidir ki; fizikî aktivitenin ömür uzunluğu sürdürülmesi her vakit, her yerde ve herkese gerek fizikî gerek zihinsel olarak artı sağlar.
Kilo denetimi: Obezite günümüzün en kıymetli sıhhat sorunlarından biri olup, büyük ölçüde alınan ve harcanan güç ortasındaki dengesizlikten kaynaklanmaktadır. Obezite; kalp-damar hastalıkları, diyabet, inme üzere birçok hastalığa kapı açar. Günlük 2-5 km yürüyüş güç istikrarının sağlanmasına ve şişmanlığı önlemeye yardımcı olur.
Kan basıncının denetimi: Yüksek kan basıncı kalp krizi ve böbrek rahatsızlıklarına yakalanma riskini kıymetli oranda artırmaktadır. Kimi vakit tek başına kâfi olmasa da orta şiddette nizamlı fizikî aktivite ilerleyen yaşlarda karşımıza çıkan hipertansiyon sorununa karşı esirgeyicidir.
Kan lipitlerinin denetimi: Düzenli fizikî aktivite HDL (iyi kolesterol) seviyesini artırırken, total LDL (kötü kolesterol) seviyesini düşürerek koroner kalp hastalıkları riskini azaltmakta, bunun yanında plazma trigliserit seviyesini de düşürmektedir.
Diyabet ve kan şekeri denetimi: Yürüyüş ve düşük şiddetli uzun müddetli idman programları insülin aktivitesinin denetimine ve kan şekerinin düzenlenmesine yardımcı olur. Tertipli antrenman yapan diyabetik bireylerde hareketsiz ömür sürenlere oranla damar komplikasyonları görülme sıklığı daha düşüktür. İlerleyen yaşa bağlı olarak şeker hastalığına yakalanma riski fizikî olarak faal bireylerde %20 oranında daha düşük bulunmuştur.
Kas-iskelet sistemi hastalıklarını tedbire: Kas ve kemik kuvveti, istikrar, uyum ve hareketlilik açısından kıymetlidir. Yaşa bağlı olarak azalan bu özellikler fizikî aktivite seviyesinin azalması ile de yakından bağlıdır. Çocukluk ve ergenlik devrinde yapılan idmanlar kemik yoğunluğunda artış sağlamakta, yetişkinlikte yapılan idmanlar ise yaşa bağlı kayıpları önlemektedir.
Özetle; fizikî aktivite kronik hastalık risklerini azaltmanın yanında telaş, gerilim, depresyonun azaltılması ve ruhsal zindeliğin sağlanması açısından olumlu tesirler yaratmaktadır. Hayatın her devrinde tertipli fizikî aktivitenin hayat uzunluğu sürdürülmesi değerlidir. Her yetişkinin günlük 30 dk yahut daha fazla müddette orta seviye aktiviteyi haftanın her günü yapması önerilir.
