Beslenme, açlık hissini bastıracak formda yemek ya da her istediğini istediğin ölçüde yemek değildir. Bilinmelidir ki; uygun yaşamanın birinci şartı uygun beslenmektir. Ülkemizde gün geçtikçe artan yaşlı nüfusunun kıymetli bir kısmında yetersiz, istikrarsız ve bilinçsiz beslenmeden kaynaklanan şişmanlık, diyabet, kalp-damar hastalıkları, osteoporoz, felç ve iskelet-kas sistemi hastalıkları epey fazla görülüyor.
Yapılan araştırmalardan elde edilen bulgular insanın 50’ye yakın cinste besin ögesine ihtiyaç duyduğu tarafında… İhtiyaç duyulan besin ögelerinin gereğinden çok ya da gereğinden az alımı kelam konusu olduğunda büyüme-gelişmenin engellenmesi ya da sıhhatin bozulması olasıdır.
Yaşlılık devrinde yetişkin nüfusa oranla güç gereksiniminde bir azalma kelam mevzusudur, lakin genel manada besin ögeleri ihtiyacı azalmaz; tersine yaşla birlikte emilim, sindirim ve depolama yetenekleri zayıfladığından besin ögelerine olan gereksinim da fazla olur. Güç kısıtlaması şekerli, yağlı, hamur işi yiyeceklerin azaltılmasıyla sağlanmalıdır. Bunun yanında protein ölçüsü günlük gücün %15-20’si olacak formda beslenme programı düzenlenmelidir.
Yaşlılık periyodunda tüm vitamin ve mineraller kâfi seviyelerde alınmalıdır. Bilhassa B kümesi, C , D ve E vitaminlerinin alımının yaşlılarda olumlu tesirleri olduğu yapılan araştırmalarda gösterilmiştir. E vitamini antioksidan özelliğinden ötürü hücre zarındaki yağların bozulmasını önleyerek hücre sağlamlığını ve bütünlüğünü korur. D vitamini ise yetersiz güneş ışığı alımından kaynaklı olarak ülkemizde her 10 şahıstan 9’unda eksikliği görülen bir vitamin olup kesinlikle destek edilmesi gereken bir vitamindir. Ayrıyeten hareketsizliğe ve yeme nizamına bağlı olarak kabızlık görülen yaşlı bireylerde laksatif kullanımı bağırsak florasına ziyan verdiğinden besin ögeleri emilimi de bundan olumsuz etkilenir. Kalsiyum, magnezyum, fosfor, çinko, krom minerallerine olan ihtiyaç karşılanamadığı durumlarda da yaşlılar açısından riskli bir süreç başlamış olur.
Yaşlılık devrinde dikkat edilmesi gereken konular;
- Besin çeşitliliği sağlanmalı, tek tip beslenilmemelidir. Örneğin bir öğünde zerzevat kümesinden yeşil yapraklılar seçilirse, öbür öğünde sarı-kırmızı sebzelerden seçim yapılmalıdır.
- En az 3 öğün beslenilmeli, öğün atlanmamalı, bilhassa kahvaltı ve akşam yemekleri geç saatlere bırakılmamalıdır.
- Diyet yağı azaltılmalı, yağda kızartma ve kavurmalardan kaçınılmalıdır. Yemekler haşlama, buğulama, ızgara, buharda ya da fırında pişirme teknikleri tercih edilerek hazırlanmalıdır.
- Sıvı yeteri kadar tüketilmeli, bedenden sıvı kaybına neden olan uyarıcı nitelikteki çay ve kahve üzere içecekler ile gazlı meşrubatlardan uzak durulmalıdır.
- Rafine şekerlerden kaçınılmalı, besinlerin doğal yapısındaki karbonhidrat tercih edilmelidir.
- Posa bakımından güçlü beslenilmelidir. Ekmekler tam tahıllı buğday ekmeği olarak tercih edilmeli, zerzevat ve meyve tüketimi artırılmalı, haftada en az 2 defa kurubaklagil tüketilmelidir.
- Haftada 2 kere balık tüketilmesine itina gösterilmelidir.
Haftada en az 3-4 kere 30’ar dakika zorlamayan kısa yürüyüşler yapılmalıdır
