Çocuklarda iştahsızlık, çabucak her anne babanın yakındığı ve tahlil bulmakta zahmet çektiği değerli meselelerden biridir. Bilhassa 8-9 aylıktan okul çağına kadar sürebilen bu sorunu,doğru vakitte gerçek besini seçerek, lakin en değerlisi de çocuğunuza gerçek yaklaşarakçözebilirsiniz.
“Çocuğuma bir türlü yemek yediremiyorum”, “Saatlerce yemek vermesem, umurunda bileolmuyor”… Bu çeşit yakınmaları sıkça duyuyoruz, zira çabucak her annenin sorunu tıpkı;iştahsız çocuklar!
Çocuğun yeme isteği büyüme suratına ve ferdî durumuna nazaran aşikâr devirlerde değişse de,özellikle 1-2 yaş ortası, iştahın en düşük düzeyde olduğu devri oluşturuyor. Bu dönemdeözellikle yemek seçme ve yemeği reddetme davranışları sıkça karşılaşılan problemlerden biri.Çocuğunuz kimi günler az, birtakım günler fazla yiyorsa, bu yaşının getirdiği doğal bir özellik,dolayısıyla üzerinde durmanız gerekmiyor. Ayrıyeten çocuğunuz sık ve az yemeye alışmışsa, buşekilde yenen yemek de ana öğünde yenen kadar besin kıymeti taşıyabileceği için “Yeterlibesin almıyor” diye endişelenmenize gerek yok. Lakin uzun müddettir iştahsızca ve yetersizkilo alıyorsa, bu sorun bağırsak parazitleri, kabızlık, kansızlık yahut idrar yoluenfeksiyonundan kaynaklanabileceği için kesinlikle bir doktora başvurmalısınız.
ÇOCUKLAR NEDEN İŞTAHSIZ OLURLUR?
Çocuklarda iştahsızlık sorunu diş çıkarma, kansızlık ve ateşli hastalıklar üzere sağlıksorunlarında, anne babanın boşanması üzere ruhsal travmalarda fakat en çok da anne vebabanın beslenme konusunda yaptıkları yanılgılar sonucunda oluşuyor. Zira çocuğa yemekyeme konusunda baskı yapmak, yediği takdirde ödüllendirmek, yemediğinde ceza vermek birişe yaramadığı üzere, sorunun daha da büyümesine yol açıyor.
• İştahsız olan çocukların birinci olarak çocuk tabibi tarafından muayene edilmesi gerekir. İştahsızlığın demir eksikliği, mide sorunları vb. formunda pek çok fizyolojik sebebi olabilir. Bunun dışında çocuğun iç dünyasında yaşadığı birtakım meseleler da iştahsızlığa sebep olabilir. Mevzuyla ilgili bedensel yahut ruhsal bir sorun tespit edilirse kesinlikle tahlile kavuşturulması gerekir.
• İştahsızlık sorunu yaşayan çocukların, az ve sık beslenmesine ihtimam gösterilmelidir. Çocuğa tüketebileceği ölçüde besin sunulmalıdır. Tabağında göreceği fazla ölçüde besin onun iştahını daha çok kapatabilir, onu yıldırabilir.
• Yemeklerden evvel çok fazla sıvı tüketmemesine ihtimam gösterilmelidir.
• Öğün saatleri belirlenmeli ve kesinlikle masada ailece yemek yenilip sohbet edilmesine itina gösterilmelidir.
• Birtakım çocuklar kimi besinleri tüketmek istemeyebilir. Bu noktada çocuğa verilecek olan gerçek beslenme eğitimi çok değerlidir. Çocuğa ısrar etme yahut cezalandırma sistemi bu mevzuda uygun değildir. Bu durum çocuğu o besinden daha da uzaklaştırabilir.
• Süt içmek istemeyen bir çocuğa sütün onu güçlendireceği üzere yararları anlatılmalıdır. Sade süt içmek istemeyen çocuğun sütüne taze meyve, bal üzere besinler eklenerek tüketimi daha kolay hale getirilebilir. Süt bardağının başka ve değişik hallerde olması, değişik pipetler kullanılması süt içmeyi daha cazip hale getirebilir. Anne ve babanın çocukla birlikte sütü tüketmesi de ona örnek bir davranış olacaktır.
• Birebir formda yoğurt tüketmek istemeyen çocuklar yoğurdun sulandırılmış hali olan ayran yahut cacığı daha kolay tüketebilir.
• Peynir yemek istemeyen bir çocuk omletin, böreğin, tostun içindeki peyniri rahatlıkla tüketebilir yahut peynir hayvan formlarında kesilip çeşitli sebzelerle süslenerek çocuğa sunulabilir. Beyaz peynir tüketmek istemeyen bir çocuk kaşar peyniri, örgü peyniri yahut lisan peynirini severek tüketebilir.
• Burada yapılması gereken istenmeyen besini çocuğun tüketebileceği hale getirmek ve sunumunu ona hitap edebilecek biçimde yapmaktır.
• Okul çağı çocukları yıldan yıla ne kadar büyüdüklerini ölçmeyi severler. Okulda başarılı olmak isterler. Sağlıklı beslendiklerinde tüm bunları elde ettiklerini görmek onları keyifli edecek ve motivasyon sağlayacaktır.
