Çocuklarda iştahsızlık, çabucak her anne babanın yakındığı ve tahlil bulmakta zahmet çektiği değerli problemlerden biridir. Bilhassa 8-9 aylıktan okul çağına kadar sürebilen bu sorunu,doğru vakitte hakikat besini seçerek, fakat en kıymetlisi de çocuğunuza hakikat yaklaşarakçözebilirsiniz.
“Çocuğuma bir türlü yemek yediremiyorum”, “Saatlerce yemek vermesem, umurunda bileolmuyor”… Bu cins yakınmaları sıkça duyuyoruz, zira çabucak her annenin sorunu birebir;iştahsız çocuklar!
Çocuğun yeme isteği büyüme suratına ve ferdî durumuna nazaran aşikâr devirlerde değişse de,özellikle 1-2 yaş ortası, iştahın en düşük düzeyde olduğu devri oluşturuyor. Bu dönemdeözellikle yemek seçme ve yemeği reddetme davranışları sıkça karşılaşılan problemlerden biri.Çocuğunuz kimi günler az, birtakım günler fazla yiyorsa, bu yaşının getirdiği doğal bir özellik,dolayısıyla üzerinde durmanız gerekmiyor. Ayrıyeten çocuğunuz sık ve az yemeye alışmışsa, buşekilde yenen yemek de ana öğünde yenen kadar besin pahası taşıyabileceği için “Yeterlibesin almıyor” diye endişelenmenize gerek yok. Lakin uzun müddettir iştahsızca ve yetersizkilo alıyorsa, bu sorun bağırsak parazitleri, kabızlık, kansızlık yahut idrar yoluenfeksiyonundan kaynaklanabileceği için kesinlikle bir doktora başvurmalısınız.
ÇOCUKLAR NEDEN İŞTAHSIZ OLURLUR?
Çocuklarda iştahsızlık sorunu diş çıkarma, kansızlık ve ateşli hastalıklar üzere sağlıksorunlarında, anne babanın boşanması üzere ruhsal travmalarda lakin en çok da anne vebabanın beslenme konusunda yaptıkları kusurlar sonucunda oluşuyor. Zira çocuğa yemekyeme konusunda baskı yapmak, yediği takdirde ödüllendirmek, yemediğinde ceza vermek birişe yaramadığı üzere, sorunun daha da büyümesine yol açıyor.
• İştahsız olan çocukların birinci olarak çocuk hekimi tarafından muayene edilmesi gerekir. İştahsızlığın demir eksikliği, mide sorunları vb. formunda pek çok fizyolojik sebebi olabilir. Bunun dışında çocuğun iç dünyasında yaşadığı kimi meseleler da iştahsızlığa sebep olabilir. Hususla ilgili bedensel yahut ruhsal bir sorun tespit edilirse kesinlikle tahlile kavuşturulması gerekir.
• İştahsızlık sorunu yaşayan çocukların, az ve sık beslenmesine ihtimam gösterilmelidir. Çocuğa tüketebileceği ölçüde besin sunulmalıdır. Tabağında göreceği fazla ölçüde besin onun iştahını daha çok kapatabilir, onu yıldırabilir.
• Yemeklerden evvel çok fazla sıvı tüketmemesine itina gösterilmelidir.
• Öğün saatleri belirlenmeli ve kesinlikle masada ailece yemek yenilip sohbet edilmesine itina gösterilmelidir.
• Kimi çocuklar birtakım besinleri tüketmek istemeyebilir. Bu noktada çocuğa verilecek olan hakikat beslenme eğitimi çok kıymetlidir. Çocuğa ısrar etme yahut cezalandırma sistemi bu hususta uygun değildir. Bu durum çocuğu o besinden daha da uzaklaştırabilir.
• Süt içmek istemeyen bir çocuğa sütün onu güçlendireceği üzere yararları anlatılmalıdır. Sade süt içmek istemeyen çocuğun sütüne taze meyve, bal üzere besinler eklenerek tüketimi daha kolay hale getirilebilir. Süt bardağının farklı ve değişik biçimlerde olması, değişik pipetler kullanılması süt içmeyi daha cazip hale getirebilir. Anne ve babanın çocukla birlikte sütü tüketmesi de ona örnek bir davranış olacaktır.
• Tıpkı halde yoğurt tüketmek istemeyen çocuklar yoğurdun sulandırılmış hali olan ayran yahut cacığı daha kolay tüketebilir.
• Peynir yemek istemeyen bir çocuk omletin, böreğin, tostun içindeki peyniri rahatlıkla tüketebilir yahut peynir hayvan hallerinde kesilip çeşitli sebzelerle süslenerek çocuğa sunulabilir. Beyaz peynir tüketmek istemeyen bir çocuk kaşar peyniri, örgü peyniri yahut lisan peynirini severek tüketebilir.
• Burada yapılması gereken istenmeyen besini çocuğun tüketebileceği hale getirmek ve sunumunu ona hitap edebilecek formda yapmaktır.
• Okul çağı çocukları yıldan yıla ne kadar büyüdüklerini ölçmeyi severler. Okulda başarılı olmak isterler. Sağlıklı beslendiklerinde tüm bunları elde ettiklerini görmek onları memnun edecek ve motivasyon sağlayacaktır.
